Huerbine von Pleuselspink

Meine Fakerseele erneidet
mein Dichterherz balocht
Ob tunichtguter Zeilen pocht
gegrabte Stille
randalt der Tugendbold
der Hyazinthen fraß
und Zwiebelgelee

Gekichert ist das Ebenleben
Weißmann zwitschert im schamgeroten
Brutkasten der Fastnichttoten
verzagter Wille
leckt der Morgenrüssel
im Schlafrock
Kümmeltee